Zvicra dhuroi 135 000 franga si kompensim familjes së 7 vjeçarit shqiptar që u vra nga zviceranja.
Rasti i vitit 2019 bëri bujë në gjithë Zvicrën pas vrasjes së një shtatëvjeçari shqiptar në Bazel. Vrasja makabre e kryer nga një zvicerane, e kjo tmerroi gjithë shqiptarët, transmeton albinfo.ch.
A. F., shtetase zvicerane, vrau me thikë shtatëvjeçar shqiptar në mars të vitit 2019, derisa ai po kthehej nga shkolla në shtëpi.
Ani pse organet shëndetësore thonë se ajo është e paaftë, sipas mediave zvicerane, ajo ende përbën një rrezik.
Sipas Gjykatës Federale zvicerane, A.F. është nën kujdestari, shkruan 20 minute.
Gjykata penale e Basel-Stadt e kishte vlerësuar aktin si vrasje, por e kishte shpallur F. të pafajshme. për shkak të çrregullimit të saj deluzionist. 78-vjeçarja u mbrojt pa sukses në të gjitha shkallët ndaj këtij vendimi dhe ndaj kujdestarisë së saj.
Gjykata Federale mbështet gjithashtu kompensimin dhe pagesat e kompensimit për familjen e viktimës të urdhëruara nga Gjykata e Apelit, në shumën totale 135 000 frangave zvicerane.
Ngjarja e vitit 2019 është kthyer sërish në temë diskutimi tek mediat zvicerane. Ato shkruajnë se Gjykata Federale e hodhi poshtë ankesën e F. më 26 janar, sipas vendimit të botuar të mërkurën. F. hoqi dorë nga përfaqësimi ligjor dhe argumentoi, si në negociatat e mëparshme, se motivimi i saj për krimin ishte sjellje e pahijshme nga autoritetet ndaj saj dhe bashkëshortit të saj, i cili vdiq vite më parë. Në vendimin e saj, Gjykata e Lartë Federale thekson se procedimi ka të bëjë me vrasjen e Iliasit. Prandaj nuk ka ardhur as tek aplikimet në këtë drejtim.
Tutje Gjykata Federale nuk pranon një “situatë emergjente”, të cilën F. e pretendoi si shkak të veprës së përgjakshme.
E gjitha ka të bëjë me konkluzionin e Gjykatës Penale se ky deklarim ishte “dukshëm absurd”. Ekziston “një mospërputhje e dukshme në interesat ligjore në fjalë” midis çdo keqtrajtimi nga autoritetet dhe vrasjes së një fëmije. Përveç kësaj, nuk kishte asnjë rrezik akut dhe abstrakt për F. në momentin e krimit.
“Në arsyetimin e saj, ankuesi nuk merret fare ose vetëm pak me konsideratat e gjykatës më të ulët”, thotë ai. Edhe me një interpretim bujar, “ankesa laike” e tanishme nuk i plotëson kërkesat e justifikimit.
Nisur nga kjo, Gjykata Federale lëshon gjithashtu një raport mjeko-psikiatrikë, i cili vërteton F. një çrregullim të vazhdueshëm deluzionist në formën e një deliranti. ngatërrestar. Kjo eliminon aftësinë e saj për të parë dhe kontrolluar dhe e bën të pamundur që ajo të “angazhohet në perspektivën e palës tjetër”. Raporti ishte “pa arbitraritet”. Ndryshe nga këndvështrimi i F., u shpjegua në mënyrë të kuptueshme se si dhe pse ajo ishte e sëmurë mendore.
Theksohet se Gjykata Federale gjithashtu mbështeti vendimet e gjykatave më të ulëta në lidhje me kujdestarinë. Nga F. shkon “një rrezik i konsiderueshëm recidivizmi” për kërcënime dhe akte të mëtejshme dhune. Për shkak se suksesi i terapisë nuk ka gjasa dhe nuk ka vullnet për terapi, kujdestaria është “proporcionale e përgjithshme” në interes të interesit publik për sigurinë.
Sipas gazetës zvicerane, kujdestaria është urdhëruar ndër të tjera, sepse është akt katalog. Në përputhje me nenin 59 të Kodit Penal, masa do të rishikohet pas pesë vjetësh. Paraburgimi mund të zgjatet për një kohë të pacaktuar nëse gjatë periudhës së trajtimit nuk arrihet asnjë kusht që do të justifikonte lirimin.
