Është fundi i korrikut të vitit 2017. Në Rottach-Egern, një qytet i qetë me liqen, 35 milje larg Munihut, skuadra e Liverpoolit po përgatitet për sezonin e ri, duke bërë me tre seanca ndëshkuese në ditë.
Jurgen Klopp e njeh mirë këtë pjesë dhe po punon shumë për një sezon të fuqishëm.
Lojtarët janë duke u njoftuar. Andrew Robertson këndon një të lehtë ‘Sweet Caroline’, por Mohamed Salah, i sapo ardhur për më shumë se 40 milionë euro, zgjedh një këngë arabe.
Askush nuk kupton asnjë fjalë nga ajo që Salah po këndon, por te vargu i fundit, Salah jep një buzëqeshje dhe merr brohoritje të zhurmshme të skuadrës. Ekspert i karaokës.
Që nga ajo ditë kjo buzëqeshje i ka përcjellë bashkëlojtarët, por edhe brohoritjet e tyre e kanë përcjell Salahun.
Vepra e tij kulmoi të martën në mbrëmje, ku shënoi dy herë dhe asistoi dy herë kundër Romës.
“Ai po bëhet superstar”, thotë mbrojtësi i Liverpoolit, Dejan Lovren.
“Njerëzit duhet të flasin për të dhe për Topin e Artë. Njerëzit flasin për Messin dhe Ronaldon, por ata duhet të flasin për Salahun”.
Kjo nuk është një deklaratë e bërë në efekt. Lovren dh ai mund të jenë miq, por fjalët e tij reflektojnë nivelet që ai i ka ngjitur.
Ai është tani në krye të listës, si mbret i futbollit. 25-vjeçari është një ikonë kombëtare pasi golit që shënoi dhe e dërgoi Egjiptin në Kupën e Botës për herë të parë që nga viti 1990.
Salah u rrit në Nagrig, një fshat bujqësor që ndodhet midis Aleksandrisë dhe Kajros, ku familja e tij e ngushtë ia mësuan atij vlerat e respektit dhe disiplinës.
Ai është një mysliman i devotshëm dhe ka jetuar një jetë të thjeshtë në Egjipt dhe megjithëse statusi i tij ka ndryshuar, e njëjta gjë vazhdon të jetë edhe tani.
Egjiptin nuk e harron kurrë. Ai kthehet në shtëpi në fund të çdo sezoni, kryesisht për Ramazan, dhe kthehet në Nagrig për t’u takuar me miqtë e vjetër dhe ulet në një nga kafenetë që rrinte dikur para se të nisej për në Kajro, ku klubi i tij i parë ishte El Mokawloon.
Ai vazhdon të ushqehet me hummus falafel (specialitet egjiptian).
Kur të mbërrini në aeroportin e Kajros, imazhi i parë që shihni është një tablo gjigante e reklamës Salah, Aleksandria Bank, me të cilën Liverpooli ka një partneritet në Afrikë.
Ai është fytyra e Vodafone në Egjipt dhe ambasador i Uber në vendin e tij të lindjes.
I tillë është popullariteti i tij, ai mori një milion vota me shkrim për zgjedhjet presidenciale të vendit. Kur nënshkroi me Chelsean u lirua nga shërbimi ushtarak.
Ata që e njohin e shohin si djalosh të qetë dhe që bën Namaz.
Ai jeton në Cheshire me gruan e tij, Magin dhe vajzën Makka dhe pastë stërvitjes që e mban në Melwood, kthehet shpejt tek ata.
Shoku i tij i skuadrës që vuan më shumë nga ai është Trent Alexander-Arnold.
“Gjatë javës është një makth sepse jam kundër tij në stërvitje. Ndonjëherë nuk e pëlqej, të jem i sinqertë, sepse ai mi bën ato gjëra siç ja bëri edhe Romës”, thotë ai.
Në rininë e tij, ai pëlqente Zinedine Zidanen dhe Francesco Tottin dhe rritja e tij si lojtar, po e dërgon në rang me këta emra.
Forma e tij ka bërë që Liverpooli të besoj që edhe një herë do ta pushtojë Evropën.
Ai ishte magjik kundër Romës dhe tani është vetëm katër gola larg nga barazimi i rekordit të klubit i vendosur nga Ian Rush në sezonin 1983-84 me 47 gola.
Lovren beson që ai është më i mirë në botë, pse të mos fillojnë të besojnë edhe të tjerët. 43 gola deri më tani, a mjaftojnë?